برای مشاهده تصویر بزرگتر اینجا را کلیک کنید
30 خرداد را فراموش نکنیم . 30 خرداد 88 سرخ ترین روز جنبش سبز ملت ایران است . فراموش نکنیم کشتار بی رحمانه ای که در این روز انجام شد به دستور مستقیم خامنه ای جنایت کار بود . مردم فهیم تهران در روزهای قبل ( 25 الی 28 خرداد ) با راهپیمییی های مسالمت آمیز و میلیونی عمق شعور سیاسی خود را به نمایش گذاشته بودند . هیچ کدام از راهپیماییهای حکومتی مثل 22 بهمن یا روز قدس با وجود انتقال اتوبوسی بسیجیان و بچه مدرسه ایها و تبلیغات فراگیر تلویزیونی از چندین روز قبل ، شاهد چنین جمعیتی نبوده است . نماز جمعه 29 خرداد اما بوی خون میداد . خطبه های نماز جمعه خامنه ای تهدید مستقیم به کشتار گسترده بود . در دنیا کمتر دیکتاتوری را سراغ دارید که در جمعی عمومی و به صورت مستقیم دستور کشتار مخالفان را صادر کند . اما خامنه ای تصمیمش را گرفته بود ، او میخواست با اقتدار تمام نام خود را در کنار خون ریز ترین دیکتاتورهای جهان مثل صدام و استالین و پینوشه و ژنرال فرانکو و . . . ثبت کند. اما حضور مردم در راهپیمایی شنبه ، 30 خرداد تودهنی محکمی به خامنه ای بودکه البته بهای آن را با دهها و بلکه صدها شهید پرداختند .

چه رمضان سختی دارند پدر و مادر شهدا ، چه سفره های افطار غم انگیزی ، هر چند دقیقه یک بار مادر به بهانه ای از اتاق بیرون میرود ، چند دقیقه ای نرم نرم گریه می کند و دوباره با لبخندی مصنوعی پای سفره بر می گردد ، مبادا که دل بقیه فرزندان بشکند . به خدا قسم تقاص خون این شهدا فقط و فقط خون سیاه خامنه ای و احمدی نژاد است و لاغیر . 30خرداد را فراموش نکنیم . این روز سرخ ترین روز جنبش سبز ملت ایران است

احمدی نژاد در زمینه سوتی های کلامی یک پدیده استثنایی است . تا جایی که به جرات میتوان گفت فصل جدیدی را در این زمینه گشوده و سبک خاص خودش را ایجاد کرده است . جدیدترین نمونه آن هم هلو نامیدن دکتر لنکرانی . خداییش سالها و شاید هم قرنها باید بگذره تا یک نفر در دنیا در حد رئیس جمهور چنین حرفی از دهنش در بیاد . باید تبریک گفت به صاحب جسم علیل که به خاطر این تحفه همه چیزش رو باخت . حتی همون اندک آبرو رو . به قول حضرت آیت الله العظمی صانعی خدا را شکر که دشمنان ما را از احمقها قرار داد .

در شرایط بن بست کامل چه باید کرد ؟
بهتر است که ابتدا به این سوال پاسخ داده شود : آیا شرایط فعلی بن بست کامل است ؟ بیایید بدون اینکه دستاوردهای بزرگ انقلاب سبز ملت ایران تا امروز را نادیده بگیریم با خودمان صادق باشیم.
در مقابل تمام این جنایتهایی که انجام شد و هنوز ادامه دارد چه باید کرد ؟
راهپیمایی می کنید : بعدر از تجمع های شورانگیز 8 مرداد چه تجمع موفق دیگری برگزار شده ؟ در راهبرد جدید نیروهای امنیتی هر مکانی که توسط آزادیخواهان به عنوان مکان تجمع اعلام گردد باید طوری توسط نیروهای رنگ و وارنگ پر شود که دیگر جایی برای ایستادن یک نفر هم نباشد ، تا چه برسد به راهپیمایی !
انتخابات را تحریم می کنید : از هم اکنون میتوان جشن بزرگ حضور 60 الی 70 درصدی ملت همیشه در صحنه را در هر انتخاباتی تضمین شده دانست . حوزه های رای گیری خلوت است ! میتوان چند حوزه را به صورت ساختگی شلوغ کرد و فیلم و عکس گرفت . حتی میتوان از فیلمهای آرشیوی انتخابات قبلی استفاده کرد . به همین سادگی !
باز هم در انتخابات شرکت می کنید : میخواهید با شرکت در انتخابات بعدی و رای دادن به کاندیدای اصلاح طلبان مخالفت خود را ابراز کنید ؟ متاسفانه باز هم از احساسات پاک شما سوء استفاده شده ، چون نتیجه انتخابات از قبل مشخص است . البته اگر از این به بعد افراد غیر خود فروخته ( نمیگویم غیر خودی) اجازه کاندیدا شدن پیدا کنند.
در سفرهای استانی به استقبال ا.ن و خ.ر نمیروید : خودتان هم بهتر میدانید که امکانات ترابری سپاه توان جابجایی صدها هزار نفر در عرض یک روز یا کمتر را دارد . علاوه بر این همیشه افرادی به خصوص در بین طبقات پایین پیدا می شوند که نمی توانند بر وسوسه ملاقات نزدیک با افراد مشهور غلبه کنند.
از قدرتهای خارجی درخواست حمله یا تحریم اقتصادی ایران را دارید : کسی را سراغ دارید که بتواند بی پروا چنین درخواست مفتضحانه ای را مطرح کند؟ حتی درخواست منطقی سرکار خانم عبادی مبنی بر تحریم سیاسی هم با شل کردن سر کیسه بی اثر می شود .
دو شاخه اطو را راس ساعت معینی به برق می زنید؟ با این کار فقط اسباب خنده و مضحکه کیهان و رجانیوز شده اید .
پولها را از بانک بیرون می کشید و یا تبدیل به ارز می کنید : باید پولها را کجا نگه داشت ؟ زیر بالش ؟ داخل لحاف . چند نفر را سراغ دارید که زیانهای مادی و خطرات امنیتی ناشی از نگهداری پول نقد در خانه را پذیرا شوند ؟
اس ام اس را تحریم می کنید ؟ مثل اینکه یادتان رفته شرکت مخابرات با اختیار خودش به مدت یک ماه اس ام اسها را قطع کرد پس باکی از ضرر و زیان احتمالی آن ندارد . به قول مدیر عامل همراه اول تازه سود هم کردیم ! اصولا شرکتهای دولتی ایران به دلیل بهره مندی از پول لایتناهی نفت هرگز دچار ضرر و زیان نمی شوند .
کالاهایی را که از تلویزیون تبلیغ می شوند تحریم می کنید : همان قضیه پول نفت که گفتم اینجا هم صادق است .
( بیخود نیست نفت را به عنوان دشمن اصلی دموکراسی در ایران معرفی کرده اند )
تلویزیون نگاه نمی کنید : اصولا اخبار تلویزیون را برای آدمهای عاقلی مثل شما پخش نمی کنند . جامعه هدف اخبار تلویزیونی قشر محروم فرهنگی جامعه و طرفداران نظام هستند که تلویزیون را خواهند دید و دروغهای آن را هم باور خواهند کرد .
منتظر اشتباهات و درگیریهای درونی خود حکومت می مانید : آیا با اما و اگر و امید و آرزو میخواهید با این هیولا به مقابله برخیزید .
پس چه باید کرد ؟
ترور! تعجب نکنید . در شرایط سیاسی فعلی ایران اگر سوژه ها درست انتخاب شوند یک ترور حساب شده و هدفمند بسیار اثرگذار است . می گویم حساب شده زیرا تجربه تاریخی ثابت کرده یک ترور نامناسب میتواند به استحکام پایه های دیکتاتوری کمک کند . مثلا ترور نافرجام شاه در سال 1327 فصل تازه ای را در دیکتاتوری این مرز و بوم گشود حتی برخی حکومتها به دست عمال خودشان ترورها و بمب گذاریهای ساختگی ترتیب میدهند تا به این بهانه آزادیخواهان را سرکوب کنند . اما ترور رزم آرا به دست فداییان اسلام تاثیر غیر قابل انکاری در ملی شدن صنعت نفت برجای گذاشت . همچنین به یاد آورین ترور معاون دادستان تهران در همین 4 سال پیش .
تردید نمیتوان داشت که ترور عملی است غیر اخلاقی . اما سوال اینجاست : آیا عرصه سیاست در ایران اخلاقی است ؟ به قولی آیا شما حاضرید با یک کرگدن پای میز شطرنج بنشینید ؟!عوام فریبی و توده گرایی هم عملی غیر اخلاقی است . اما آیا در همین انتخابات اصلاح طلبان به درستی از همین روشها استفاده نکردند . چه باید کرد وقتی رقیب صحنه بازی را اینگونه ترتیب داده . آیا عاقلانه ترین کار این نیست که از سلاح خودش علیه خودش استفاده کنیم ؟البته تاکید میکنم سوژه ها باید از بین کسانی انتخاب شوند که به ضدیت با مردم مشهور باشند و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم دستشان به خون آلوده باشد .
بحثم را با یک مثال به پایان می برم . آقای خاتمی سیاستمداری اخلاق گراست و به همین دلیل 8 سال رئیس جمهور تدارکاتچی و تشریفاتی بود ( موسوی هم اگر به حقش می رسید و رئیس جمهور میشد چنین سرنوشتی داشت ) در همان ابتدا دو وزیر را به شکلی شبه قانونی حذف کردند و او هیچ عکس العملی نشان نداد . آیا با استفاده از امکانات وسیع وزارت اطلاعات او نمیتوانست 2 نفر از مخالفان تابلودار خود را به صورت غیر رسمی حذف نماید ؟ ! آیا در آن صورت سرنوشت اصلاحات آنگونه بود که همه دیدم ؟( دوستان عزیز که این مطلب رو میخونید ، لطفا نظر دادن فراموش نشه ، از پست قبلی ام 900 نفر بازدید کردن ، ولی فقط 4 نفر کامنت گذاشتن ، ظلمه به خدا !! )